Een niet al te snuggere kerel, Robert van Y. die de leegte van zijn muzikale kennis slechts wist op te vullen met onjuiste gegevens over rockmuziek schreef ooit eens: “Vroeger was de banjo niet veel meer dan een ritmisch begeleidingsinstrument voor komische acts als Grandpa Jones.” Onwetendheid als basis van een statement. Uli Heier en Rainer E. Lotz hebben een discografie aangelegd van meer dan 4000 songs met banjo begeleiding, om van de klassieke jazz en dance bands maar te zwijgen. Django Rheinardt begon ook als banjospeler. Als dat allemaal niet veel meer was dan “komische” acts dan moeten ze een en ander afgelachen hebben. Welke banjo zou Robert van Y eigenlijk bedoeld hebben? De hybride six string, banjeaurine, banjolele, banjoline? Zither banjo? Cello-banjo of de five-string banjo, Seeger banjo, de fretless mountainbanjo, de plectrum banjo of de tenorbanjo? Of is het de tenor banjo die als tenorgitaar is gestemd? Men zou zich ook kunnen afvragen waarom een geneverfles steeds maar 35% vol is. Kortom : meer info terzake